Morphological representations are extrapolated from morpho-syntactic rules

فیلد روانشناختی و نورولوژیستی مدتهاست که در مورد مدل تجزیه ای از پردازش متن بصری بحث می کند: آیا کلمات نوشته شده توسط شکل های بصری ساقه ها و اصطلاحات پیچیده و یا مجموعه های پیچیده پردازش می شوند؟ اگر چه بسیاری از آنها در حال حاضر بر روی دیدگاه تجزیه پذیری قرار گرفته اند، هنوز مشخص نیست که چه چیزی از مغز استفاده می شود برای تولید این شکلهای مورفوم بصری در وهله اول. در اینجا ما یک مطالعه مغناطیس انسفالوگرافی را برای تست دو فرضیه برای این که چگونه این ممکن است انجام دهیم انجام می دهیم: مغز کدام نمایه های مورفها را دنبال می کند که قوانین مورفو-سینتیک حاکم بر اجزاء را دنبال می کنند: اگر یک کلمه از دستورالعمل رفتار مربوط به پسوند آن؛ 2) مغز تنها رمزهای مضر را که با پسوندهای متعدد یا به عنوان کلمات در انزوا رخ می دهد، رمز می کند. نتایج ما نشان می دهد که کلمات با ریز ساختار مورفو-نحوستانه به عنوان ترکیبی از پسوند ساقه توسط سیستم تجزیه می شوند، در نتیجه حمایت از فرضیه قبلی. این نشان می دهد که شناخت مقررات مورفولوژیکی و نحو را می توان برای ترسیم مورفولوژیکی کلمات نوشتاری، بدون در نظر گرفتن تجربه مستقل با تمام مورفوم های تشکیل دهنده آن، مورد استفاده قرار داد. مکانیابی های احتمالی که از این محاسبات پشتیبانی می کنند، بحث شده است