Lessons of synaesthesia for consciousness: Learning from the exception, rather than the general

سؤال این است که آیا مکانیسم های زیرین سینما، شبیه به آنهایی است که موارد گسترده ای از تعاملات چندتایی را در بر می گیرند، تمایل به تعویق انداختن سوال این است که آیا تظاهرات آنها می توانند به عنوان یکپارچگی با یکدیگر در نظر گرفته شوند یا خیر. در اینجا ما روی تظاهرات آگاهانه برهم خوردگی و همبستگی های متقابل متمرکز تمرکز می کنیم و ابعاد را در نظر می گیریم که می توان آنها را در یک زنجیره سازماندهی کرد. در حالیکه همبستگیهای بینالمللی و همبستگی متقابل میتوانند با توجه به درجه روشنایی، فرکانس، خاصیت ظهور آگاهانه و کنترل محتوای آن متفاوت باشند، ما نشان می دهیم که این ابعاد به توزیع مداوم منتهی می شود. ما پیشنهاد می کنیم که تمایز سنتی بین شرایط آگاهانه و غیر آگاهانه ممکن است برای جداسازی سینا از هماهنگی های متقابل، کافی نباشد، اما تأکید می کند که تجربیات آگاهانه که نشانه های سیناستزی را باقی می گذارند، با استناد به سایر موارد گاه به گاه تصویر های ذهنی متقابل، مستند در مورد مکاتبات متقابل.