Visuo-tactile interactions are dependent on the predictive value of the visual stimulus

در این مطالعه ما با هدف کشف رابطه پیش بینی بین محرک های بصری در حال حرکت به سمت بدن و پیامدهای لمسی که دنبال می کنیم. به طور خاص، ما آزمایش کردیم که اطلاعاتی که از یک محرک بصری نزدیک در ناحیه ای که به طور مستقیم اطراف بدن (فضای پرسپریونال) را دربر می گیرد، می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا قضاوت در مورد مکان و زمان پیش بینی مخاطب لمسی را مورد استفاده قرار گیرد. ما از محرک های حرکتی بازو استفاده کردیم که روی یک صفحه نمایش کامپیوتر نمایش داده می شد که به نظر می رسید به سمت چهره (وسط چپ چپ / راست) یا کمی از چهره موضوعی حرکت می کرد. این تحریک با تحریک لمسی چهره چپ / راست دنبال شد. فاصله زمانی بین محرک بصری و تحریک لمسی نیز برای شبیه سازی مخاطب لمسی در یک زمان که هماهنگ یا متناقض با سرعت نزدیک شدن دست بود دستکاری می شود. اطلاعات زمان واکنش نشان داد که پاسخ سریع تر وقتی که بازوی حرکت به سمت نیمکره است که تحریک لمسی تحویل داده شده بود، حساس بود و این که آیا بازو به سوی گونه یا کمی از چهره بود یا خیر، حساس بود. علاوه بر این، زمان پاسخ سریع ترین زمانی بود که تحریک لمسی به لحظه ای رسید که با سرعت بازوی در حال حرکت سازگار بود. اثرات ناپدید شد، هنگامی که بازو به نظر می رسید از چهره موضوع از بین رفته است. این نتایج نشان می دهد وجود یک مکانیزم پیش بینی کننده ای است که از اطلاعات بصری مشتق شده از اجسام در حال حرکت به سوی بدن برای تصمیم گیری در مورد زمان و مکان تماس های لمسی متناظر استفاده می کند.