Self-regulation, ego depletion, and inhibition

مهار یک نوع اصلی از خود تنظیم است. به این ترتیب، به آگاهی و مقایسه خود با استانداردها بستگی دارد و همچنین به نوسانات منابع اراده پایبند است. از بین بردن انسانی، وضعیت اذهان کاهش یافته است که ناشی از اعمال قبلی کنترل خود است. از بین بردن انسداد، مهار را تضعیف می کند، زیرا محدودیت ها ضعیف تر هستند و چون خواست ها بیشتر از حد معمول احساس می شود. محرک آگاهانه خواسته ها یک ویژگی فراگیر زندگی روزمره است و ممکن است الزام زندگی در جامعه متمدن و فرهنگی باشد و به این ترتیب به هسته تکامل طبیعت انسانی می رسد. مهار عمدی نه تنها مانع از انعطاف پذیری های ضد اجتماعی می شود، بلکه می تواند عملکرد مطلوب را نیز تضمین کند، مانند انجام آزمایش. خود تنظیم و انزوای انسانی نیز ممکن است بر روی اشکال ذهنی کمتر از مهار، حتی گرایش های مزمن برای مهار شدن تأثیر بگذارد. به طور گسترده ای بیان شده است که مهار برای زندگی اجتماعی انسان ضروری است و تقریبا همه جوامع آن را تشویق و اجرا می کنند.