Does incorporating non-linearity into discretionary accrual models improve their performance?

این مطالعه با استفاده از نمونه ای بزرگ از شرکت هایی که درآمدشان را تغییر داده است، بررسی می کند که آیا ترکیب غیر خطی (محافظه کاری مشروط) به مدل های تعهدی اختیاری، عملکرد آنها را در شناسایی مدیریت درآمد بهبود می بخشد. یافته های این مطالعه مهم است، زیرا مدل های تعهدی اختیاری در چندین جریان تحقیق حسابداری نقش مهمی ایفا می کنند و توانایی مدل ها برای جداسازی اجزای اختیاری (مدیریت شده) از اجزای غیر اختیاری (غیرمستقیم) مجموع اعتبارات مهم است. اگر مدل های تعهدی خطی اختیاری غلط مشخص باشد، احتمالا منجر به گمراهی در مورد رفتار مدیریت درآمد می شود. یافته ها نشان می دهد که مشخصات غیر خطی عملکرد اکثر مدل های خطی را بهبود می بخشد. یافته ها همچنین نشان می دهد که یک مدل خطی پیچیده تر که شامل اندازه گیری عملکرد و اندازه گیری رشد آینده است، از سایر مدل های ساده بهتر عمل می کند.