Disentangling the effects of endogenous export and innovation on the performance of Chinese manufacturing firms

این مقاله تاثیرات صادرات و نوآوری را بر روی نشانه گذاری و بهره وری شرکت قرار می دهد. بر اساس نمونه ای بزرگ از شرکت های تولیدی چینی، ما به صراحت برای تصمیم گیری های صادرات و نوآوری شرکت های سازمانی و تأثیرات آنها بر عملکرد آتی شرکت ها، با استفاده از رویکرد تطبیق نمره ی گرایش با درمان های متعدد، را جداسازی می کنیم. نتایج نشان می دهد که شروع به صادرات به تنهایی منفی بر نشانه گذاری و بهره وری در سطح شرکت تأثیر می گذارد، در حالیکه شروع به نوآوری تنها تاثیر مثبتی دارد. همکاری بین صادرات و نوآوری در بهبود عملکرد شرکت ها وجود دارد. اثر منفی شروع به صادرات به تنهایی بر درآمد حاصل از درآمد ممکن است منجر به کاهش تقلیل هزینه در مقایسه با تغییر در بهره وری فیزیکی شود. مطالعه ما به توضیح نتایج غافلگیر کننده عملکرد صادرکنندگان در چین کمک می کند. نتایج همچنین نشان می دهد که شرکت ها قبل از تبدیل به بازارهای صادراتی باید از طریق نوآوری، توانایی بازار داخلی را ایجاد کنند.