Using Water Allocation in Israel as a Proxy for Imputing the Value of Agricultural Amenities

این مقاله از اقتصاد تخصیص آب در اسرائیل به عنوان یک پروکسی برای تأمین ارزش اموال کشاورزی استفاده می کند. یک مدل تعادل عمومی توسعه یافته است و امکانات رفاهی کشاورزی را به عنوان ضایعات تولید کشاورزی، کانال های تجاری آب و انواع مختلف آب ترکیب می کند. فرض این است که تا یک دهه پیش، سیاست آب در اسرائیل با سیاست استفاده از زمین های کشاورزی ارتباط داشت. مدل سازی یک مونت کارلو تجزیه و تحلیل، مدل را برای حداقل مقدار پایه ی سرگرمی کشاورزی که خانواده را در سناریوی غیرمستقیم، بی تفاوت از بین مکانیسم های اداری و بازار جستجو می کند، جستجو می کند. حداقل ارزش محاسبه حدود 109٪ تولیدات کشاورزی است. شهود این است که دستاوردها در رفاه اقتصادی، از بهبود بهره وری استفاده از آب، از دست دادن در رفاه اجتماعی به دلیل کاهش امکانات موجود در کشاورزی جبران می شود.