Does infrastructure have a transitory or longer-term impact? Evidence from China

در ادبیات مبهم است که آیا زیرساخت ها تنها با برداشتن سطح تولید کل یا تاثیر بلندمدت از طریق افزایش نرخ تولید خروجی موثر است. این مقاله به دنبال بررسی پرونده چین در مورد این مسئله است. این یک چارچوب عملکرد تولید زیرساختی و یک مدل رگرسیونی رشد را به کار می گیرد و رگرسیون های آستانه پانلی را در جهت غیر خطی بودن پذیرش می کند. نتایج نشان می دهد که سهام زیرساخت ها (به استثنای راه آهن) در افزایش سطح تولید بیشتر از سایر سرمایه های فیزیکی هستند، اما نه زمانی که به تاثیر بر نرخ رشد بلندمدت می رسد. تجزیه و تحلیل همچنین نشان می دهد که بهره وری زیرساخت بستگی دارد به اینکه آیا آن بیش از حد عرضه شده است یا در کمبود نسبت به سرمایه غیر سرمایه گذاری.