State contingent and conventional banking: The optimal banking choice model

در این مقاله، بهینه بودن بانکداری مبتنی بر بدهی و بانکداری مشروط به دولت، مقایسه می شود. ما نشان می دهیم که مزیت هر کدام از این انواع بانکی بیش از دیگران ممکن است جهانی نباشد؛ بلکه این ممکن است نتیجه محیط اطلاعاتی و سازمانی باشد که در آن کار می کنند. در مدل ما، بانک ها هر دو به خطر انداختن پروژه و نگرانی های خطر اخلاقی به منظور شناسایی مدل سود آور ترین بانکی بهینه سازی. ما متوجه می شویم که بانکداری مشروط دولتی سودآورتر است، درحالیکه پروژه ها ریسک بیشتری دارند و بدهی های متعارف بانکداری متعارف برای پروژه های ریسک نسبتا کمتری به تصویب می رسد. مدل ما نیز نشان می دهد که بانکداری مشروط دولتی انتخاب انتخابی مناسب در مواردی است که وجود نگرانی های خطر بیشتر اخلاقی وجود دارد. ما مفاهیم تجربی مدل را بررسی می کنیم و می بینیم که بانکداری مشروط دولتی برای شرکت های کوچک، بازارهای نوظهور، جامعه و بانکداری اسلامی مناسب تر است.