Creating shared value through partnerships in agricultural production in Sri Lanka

این بررسی انتقادی، اقتصاد سیاسی مشارکت استراتژیک بین سازمان های توسعه و بخش خصوصی را به عنوان فرآیند ایجاد ارزش مشترک در تولید محصولات کشاورزی بررسی می کند. در انجام این کار، انتقاد از مشارکتی است که کشاورزی قرارداد را معرفی می کند و مورد سریلانکا را مورد بررسی قرار می دهد. این نتیجه گیری می کند که چنین توافق هایی به علل اساسی فقر که در جوامع در کشورهای در حال توسعه تاثیر می گذارند، نمی پردازند، گرچه ممکن است درآمد کشاورزان شرکت کننده را افزایش دهد. مشارکت های شکل گرفته برای ایجاد ارزش مشترک به صورت متناوب به عنوان چارچوب های سازمانی برای مشروعیت انباشت انعطاف پذیر و انباشت انعطاف پذیر توسط اختیاری عمل می کنند که باعث ایجاد ریشه های فقر در فضاهای تولید کشاورزی می شود.