A model of fiscal dominance under the “Reinhart Conjecture”

این مقاله برخی از مدل های ساده ای را ارائه می دهد که بانک مرکزی آن را بین ثبات چرخه کسب و کار و تورم هدف قرار می دهد تا میزان بدهی عمومی را تثبیت کند. ما نشان می دهیم که در یک اقتصاد بسته اقتصاد تسلط مالایی لزوما منافع تورمی را نشان نمی دهد. علاوه بر این، در یک اقتصاد باز، موفق به کاهش نسبت بدهی ها می شود، زمانی که خروجی به اندازه کافی سیاست های غیرمتعارف پولی واکنش نشان می دهد و زمانی که انتظارات تورم آینده به خوبی به هدف تورم ثبات بدهی برسد. ما نشان می دهیم که دینامیک هر دو نسبت تورم و بدهی های عمومی با معادلات دیفرانسیل اول با ضریب متغیر متفاوت توصیف می شود. ما برخی از شرایط برای راه حل های آستانه ای از حالت های ثابت دراز مدت ارائه می دهیم. به طور خاص، ما دو رژیم را به ترتیب به طور قوی و ضعیف مالی تثبیت می کنیم، بسته به این که آیا اقدام بانک مرکزی تضمین پایداری و سرعت همگرایی بدهی را به سطح بلند مدت خود می دهد یا خیر.