The effects of interbank networks on efficiency and stability in a macroeconomic agent-based model

ما یک مدل مبتنی بر عامل کلان اقتصادی را تشکیل می دهیم که متشکل از بنگاه ها، بانک ها، اتحادیه ها و خانوار هایی است که در بازار کار، کالاها، اعتبار و بین بانکی تعامل دارند. این مدل تصمیمات قیمت گذاری توسط شرکت ها، تنظیم دستمزد توسط اتحادیه ها و تعیین نرخ بهره توسط بانک ها را در وام های شرکت و بین بانکی به پایان می رساند. بانک ها همچنین بر اساس مدل های ریسک داخلی، اهداف اهرمی و واحدهای احتیاطی نقدینگی را تعیین می کنند. مدل ما نوسانات درونی تولید می کند که بر اساس رفتار قیمت گذاری بنگاه ها و رفتار تنظیم دستمزد اتحادیه ها است. نوسانات منجر به پیش بینی وام می شود که به عنوان وام دهندگان کاهش می یابد و وام ها را افزایش می دهد و باعث افزایش نرخ بهره می شود. ما همچنین بررسی می کنیم که چگونه ارتباط بیشتر بین شبکه بانکی با تأثیرات کلیدی اقتصاد تاثیر می گذارد و می بینیم که در حالی که جریان پول از بانک های مازاد به شرکت ها می تواند افزایش یابد، اثر اخیر به دلیل افزایش بی ثباتی در بخش واقعی تحت تاثیر قرار می گیرد شرکت ها به طور پیش فرض با نرخ بالاتر. در حالی که بخش بانکی به طور کلی پیش فرض های کمتر را تجربه می کند، زیان در بازار بین بانکی به عنوان منبع پیش فرض های بانک افزایش می یابد.