Imperfect public monitoring with a fear of signal distortion

این مقاله یک مدل تحریف سیگنال در یک بازی دو نفره با نظارت عمومی ناقص را پیشنهاد می کند. ما یک چارچوب نظری قابل قبول را ایجاد می کنیم که هر بازیکن می تواند سیگنال عمومی واقعی را تحریف کند و هر بازیکن در مورد تکنولوژی های تحریف شده موجود در پخش کننده دیگر نامعلوم است. ما نشان می دهیم هنگامی که بازیکنان ارزیابی استراتژی ها را براساس ضمانت های بدترین مورد خود یعنی منافع ابهام در برابر توزیع های خاصی در بازپرداخت های مداوم در محیط تصور می کنند، در خطوط مثبت قرار دارند. سپس ما نمونه هایی را نشان می دهیم که نشان می دهد ضد انعطاف پذیری، شناسایی انحرافات می تواند در اجرای یک نمایه استراتژیک مضر باشد؛ علاوه بر این، ما نشان می دهیم که چگونه وجود چنین اعوجاج سیگنال می تواند در زمانی که در تنظیمات استاندارد غیرممکن است، همکاری کند. ما نشان می دهیم که نتیجه اصلی و نمونه ها به تعدادی از تغییرات طبیعی در تنظیم ما کمک می کند. در نهایت، ما مدل ما را به بازی تکراری گسترش می دهیم که در آن مفهوم ما یک تعمیم طبیعی تعادل های متقارن است. در این حالت، یک قضیه ضد قومی را اثبات می کنیم که نشان می دهد که بازده ها تحت مفهوم تعادل ما تحت شرایط عمومی دور از کارایی قرار دارند.