Two-party competition with persistent policies

هنگامی که مبارزات انتخاباتی مجدد برگزار می شود، احزاب حاکم بر وعده رای دهندگان از سوابق خود در دفتر محدود می شوند، در حالی که احزاب مخالف می توانند زمان خود را از قدرت برای توسعه سیستم عامل های جدید استفاده کنند. در این مقاله، من در طول بازی دینامیک رقابت انتخاباتی میان دو احزاب مبتنی بر سیاست مدرن، مؤید سیاستهای مؤثر سیاستمدارانه، و نتایج بلندمدت تعادل کامل مارکوف را مشخص می کنم. انعطاف پذیری سیاست های شرکت های عمومی منجر به جابجایی در قدرت و پویایی سیاست ها می شود که با تغییرات در سیاست هایی که به طور مساوی توسط رای دهندگان محرمانه ترجیح داده می شوند، همگرا می شوند. همگرایی سیاست ها با میانان یک نتیجه تعادل قوی است، در حالی که همگرایی با میانه نیست؛ در حالی که متناوب به دور از میانگین هیچگاه محدودیتی از دینامیک تعادلی ندارد، جایگزینی نزدیک به میانگین می تواند تنها در صورتی که پویایی سیاست شروع شود دقیقا وجود دارد. من نشان می دهم که این نتایج برای رأی دهندگان به عنوان پیشگویی و تعهد سیاسی محدود توسط احزاب قوی است.