Allocation rules for global donors

در سال های اخیر، اهدا کنندگان مانند بنیاد بیل و ملیندا گیتس سهم بسیار زیادی در کاهش بار جهانی بیماری ها ایجاد کرده اند. استدلال شده است که چنین اهدا کنندگان باید اولویت بندی مداخلات را بر اساس هزینه-اثربخشی خود، به عبارت دیگر، نسبت هزینه ها به مزایا. علیه این، ما استدلال می کنیم که اهدا کننده نباید مداخلات با هزینه ای موثر را تامین کند، بلکه مداخلاتی است که صرفا ارزان برای کشور است، و در نتیجه کشور را تشویق می کند که منابع داخلی خود را برای مبارزه با بیماری ها مشارکت دهد. ما نشان می دهیم که الگوریتم پیشنهادی ما می تواند در قالب یک مدل از مشکل به عنوان یک بازی پیرو رهبر، که در آن اهدا کننده انتخاب یارانه مداخلات که توسط یک کشور اجرا می شود، توجیه می شود. ما استدلال می کنیم که قاعده تصمیم گیری ما پیشنهاد می کند مبنای تخصیص کمک های مالی است که کارآمد، منصفانه و پایدار است.