Constitutional rules as determinants of social infrastructure

ادبیات قابل توجهی تاثیر مثبتی بر زیرساخت های اجتماعی را در توسعه اقتصادی ایجاد کرده است، اما تعیین کننده های زیرساخت های اجتماعی هنوز به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته اند. نظریه های رقابتی، انواع مختلفی از نهادهای سیاسی را به عنوان نیروی محرکه زیرساخت های اجتماعی نشان می دهند، اما ادبیات تجربی با مجموعه ای از پروکسی های موجود، که بسیاری از آنها به طور گسترده تعریف شده اند، مانع شده است. ما یک مجموعه داده جدید جامع را به کار می بریم که مستقیما از قانون اساسی کشورها به نهادهای سیاسی برخورد می کند. با استفاده از یک روش آماری است که برای کنار آمدن رگرسیونهای نامزد با بسیاری از نظریه های رقابتی طراحی شده است، ما هر یک از اعمال نفوذ نهادهای سیاسی را بر زیرساخت های اجتماعی تست می کنیم. نتایج ما نشان می دهد که قوانین کنوانسیون مربوط به محدودیت های اجرایی و همچنین ساختار سیستم های انتخاباتی برای توسعه زیرساخت های اجتماعی با کیفیت بالا ضروری است. ما همچنین می بینیم که عوامل تعیین کننده ی زیرساخت های اجتماعی بسیار بنیادین تر از گذشته است: نه تنها ساختار کلی سیستم های انتخاباتی، بلکه جنبه های بسیار دقیق نظیر محدودیت های اعطای کمپین و آزادی تشکیل احزاب است. علاوه بر این، جزئیات اطلاعات ما به ما اجازه می دهد که تاثیر عمیقی از حقوق اساسی بشر را بر زیرساخت های اجتماعی برجسته کنیم. ابعادی که در ادبیات تاکنون مورد بررسی قرار نگرفته است.