کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7367019 1479218 2017 42 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Circumventing the zero lower bound with monetary policy rules based on money
ترجمه فارسی عنوان
محروم کردن خط مشی پولی پایه صفر بر اساس پول
کلمات کلیدی
ترجمه چکیده
بحث در مورد قوانین سیاست پولی پس از رکود 2007-2009، ناکارآمدی بالقوه اقدامات بانک مرکزی را برجسته می کند، زمانی که نرخ بهره کوتاه مدت تحت کنترل آن محدودیت صفر است. این دیدگاه به نحوی مطابق با مدل کایینی سنتی کانونی، فرض می کند که مقدار پول نقشی در انتقال یک اقدام بانک مرکزی به فعالیت اقتصادی ندارد. این مقاله اعتبار این ادعا را مورد بررسی قرار می دهد و خواص قوانین سیاست پولی جایگزین را بر اساس کنترل پایه پولی یا مجموع پولی به جای ظرفیت دستکاری نرخ بهره کوتاه مدت بررسی می کند. نتایج حاکی از آن است که قواعد این نوع ممکن است برای تصمیم گیری های سیاست پولی در جهت دستیابی به یک هدف اسمی بلند مدت بدون محدود کردن میزان پایین صفر بر نرخ بهره اسمی باشد. به طور خاص، آنها پیشنهاد می کنند که با اعمال نفوذ خود بر مبنای پولی یا جمع آوری وسیع تر، بانک فدرال می تواند درآمد اسمی را در طول مسیر هدف بلندمدت، حتی در یک محیط با نرخ بهره پایین یا صفر، به طور موثری ثبات دهد.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی اقتصاد و اقتصادسنجی
پیش نمایش مقاله
محروم کردن خط مشی پولی پایه صفر بر اساس پول
چکیده انگلیسی
Discussions of monetary policy rules after the 2007-2009 recession highlight the potential ineffectiveness of a central bank's actions when the short-term interest rate under its control is limited by the zero lower bound. This perspective assumes, in a manner consistent with the canonical New Keynesian model, that the quantity of money has no role to play in transmitting a central bank's actions to economic activity. This paper examines the validity of this claim and investigates the properties of alternative monetary policy rules based on control of the monetary base or a monetary aggregate in lieu of the capacity to manipulate a short-term interest rate. The results indicate that rules of this type have the potential to guide monetary policy decisions toward the achievement of a long-run nominal goal without being constrained by the zero lower bound on a nominal interest rate. They suggest, in particular, that by exerting its influence over the monetary base or a broader aggregate, the Federal Reserve could more effectively stabilize nominal income around a long-run target path, even in a low or zero interest-rate environment.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Macroeconomics - Volume 54, Part A, December 2017, Pages 42-58
نویسندگان
, ,