An adjustment cost model of social mobility

در این مقاله، اثرات هزینه سازگاری سرمایه را بر تحرک اجتماعی تحلیل می کنیم. چنین هزینه تعدیلاتی به عنوان یک برنامه هزینه اضافی افزایش یافته برای افزایش سرمایه انسانی مدل سازی می شود. ما از یک تکنولوژی عمومی سرمایه انسانی استفاده می کنیم که هزینه تعدیل هزینه های استهلاک سرمایه انسانی را از بین می برد. از دست دادن بازارهای اعتباری، افراد از برابری تفاوت های اولیه در سرمایه انسانی جلوگیری می کنند. ما دریافتیم که هزینه تعدیل بالاتر برای سرمایه گذاری انسان، تحرک اجتماعی را کاهش می دهد و موجب نابرابری مداوم در نسل ها می شود. از سوی دیگر، نرخ بالای نرخ انحراف سرمایه انسانی می تواند تحرک را از طریق تأثیر مثبت بر سرمایه گذاری جدید افزایش دهد. تجزیه و تحلیل کمی از مدل ما نشان می دهد که هزینه سازگاری سرمایه انسانی به دلیل پایداری نابرابری و تحرک اجتماعی به حساب نمی آید. علاوه بر این، متوجه می شویم که سیاست توزیع مجدد دولت می تواند تنوع گسترده ای را در برآوردهای تحرک اجتماعی ایجاد کند.