Learning (not) to yield: An experimental study of evolving ultimatum game behavior

این که آیا رفتار در بازی های منطقی یا بازی عادلانه در بازی های تکراری اولتیماتوم همگرا می شود، بستگی به کدام بازیکن دارد. اگر پاسخ دهندگان ابتدا با پذیرش پیشنهادات کم، پیشنهاد دهندگان، نیازی به یادگیری بیشتر ندارند. بازی به این ترتیب به اشتراک گذاری نابرابر تقسیم می شود. اگر پیشنهاد دهندگان سریعا دریافتند که پیشنهادات کم پیشنهاد محکوم شده و پیشنهادات خود را مطابق با آن مطابقت داده اند، فشار از پاسخ گیرندگان حذف خواهد شد تا یاد بگیرند که چنین پیشنهاداتی را قبول کنند. بازی به این ترتیب برابر به نظر می رسد، به اشتراک گذاری. در اینجا، فرضیه ما را تضعیف کردیم که پشیمانی است - هر دو مادی و استراتژیک - که تعیین می کند که چگونه بازیکنان رفتار خود را انطباق می دهند. ما یک آزمایش مکرر بازی اولتیماتوم انجام دادیم که غریبه ها را به صورت تصادفی تغییر می داد. یک درمان فقط بازخورد بازیکنان را در مورد نتایج بازی ها ارائه می دهد. درمان دیگر اطلاعاتی در مورد نتایج مدیون در جامعه ارائه می دهد. ما دریافتیم که پشیمانی پیش بینی خوبی از پویایی بازی است، به ویژه از رفتار پیشنهاد دهنده. به استثنای یک مرحله بسیار کوتاه بازی که در آن تحمل بیشتر از به اشتراک گذاشتن کمتر متعادل ظاهر می شود، رفتار همگرا به به اشتراک گذاشتن برابر است. اطلاعات جمعیت این همگرایی را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.