Networking entrepreneurs

در یک خوشه و در یک شبکه، شخصیت کارآفرینان به عنوان دستگاه روابط و همکاری های اجتماعی ظاهر می شود. ما اعتقاد داریم که شبکه های کارآفرینی عناصر کلیدی سیستم کیفیت فرهنگی هستند، اما ادبیات اخیر تمایل دارد که جریان اجتماعی (داخلی) تولید ناخالص داخلی این شبکه ها (کارآفرینی) را در نظر بگیرد. هدف این مقاله، بر نقش کارآفرینان از طریق یک نقشه مفهومی است که بر شبکه های استراتژیک کارآفرینی تأکید دارد. ما پیشنهاد می کنیم که شکاف نظری در ادبیات کارآفرینی را پر کنیم و شکل و نقش تیم شبکه های کارآفرینی با نقش یک استراتژیک برای ایجاد فرصت ها و دانش اجتماعی جدید ظهور کنیم. از تفسیر ما به نظر می رسد آنچه در ادبیات هنوز بیان نشده یا به خوبی شناخته شده نیست: تیم کارآفرینی و نگرش طبیعی آن در تولید دانش اجتماعی.