Employer accommodation and labor supply of disabled workers

ما بررسی عوامل موثر بر پذیرش کارفرمایان کارگران معلول تازه کار و چگونگی مواجهه چنین محل های اقامتی در حفظ کارگران و کاهش برنامه های بیمه معلولیت را مورد بررسی قرار می دهیم. با استفاده از مطالعه بهداشتی و بازنشستگی، متوجه می شویم که فقط یک چهارم از کارگران سالمند غیر مجاز در 50 سالگی، توسط کارفرمایان خود به نوعی پس از شروع ناتوانی، جای می گیرند. مهم است که ما متوجه می شویم که تعداد کارفرمایانی که توضیح می دهند کارکنان چندان مشخص نیستند. بلکه ویژگی های کارکنان، به ویژه حضور ویژگی های شخصیتی که با اعتقاد و ارتباط باز می شود، بسیار پیش بینی کننده مسکن است. ما همچنین می بینیم که اگر نرخ های اقامت کارفرما افزایش یابد، کارکنان معلول می توانند به طور قابل ملاحظهای بیشتر تا دو سال به تأخیر در خروج نیروی کار منتقل شوند. با این حال، محل اقامت به نظر می رسد که ادعای بیمه پس از عدم توانایی را کاهش نمی دهد.