Trade openness, labour institutions and flexibilisation: Theory and evidence from India

یک روند جهانی جایگزینی کارگران دائمی توسط کارگران در قراردادهای ثابت، برون سپاری شغلی و قرارداد کاری تولید وجود دارد. مؤسسات کاری و جهانی شدن اغلب به علت این پدیده مرتبط هستند، اما شواهد هنوز نامشخص است. در هند، شرکت هایی که در بخش تولید رسمی کارگران موقت کار می کنند از طریق پیمانکاران (کارکنان قراردادی) که از سوی اتحادیه های کارگری نمایندگی نمی شوند و استفاده از قوانین کار که مستقیما به کار گرفته می شوند، استفاده می شود کارگران در قراردادهای بلند مدت (کارگران دائمی). ما یک مدل تقاضای کار را توسعه می دهیم که در آن شرکت ها به جای کارگران دائم، ترکیبی از کارگران قراردادی و کارگران دائمی را انتخاب می کنند، که اساسا برای مقابله با قدرت چانه زنی کارگران دائمی است. مدل ما پیش بینی می کند که نفوذ واردات بیشتر موجب افزایش اشتغال کارگران قراردادی خواهد شد، در حالی که جهت گیری بیشتر صادرات اثر متفاوتی بر استفاده از نیروی کار قراردادی داشته است. مدل ما همچنین پیش بینی می کند که قدرت چانه زنی کارگران بیشتر باعث افزایش استفاده از نیروی کار قراردادی خواهد شد. سپس مدل را با استفاده از داده های پانل سال تولید در صنعت هند تولید می کنیم. مطابق با مدل نظری ما، متوجه می شویم که افزایش نفوذ واردات منجر به استفاده بیشتر از قرارداد کار در تولید هند می شود و تاثیر تأثیرات تجاری بر استفاده از نیروی کار قراردادی در ایالت هایی که دارای موسسات کارگری کارگر هستند قوی تر است.