Improved estimation of commuter waiting times using headway and commuter boarding information

میانگین مدت زمان انتظار برای مسافران، یکی از شاخص های کلیدی کیفیت خدمات برای عملیات اتوبوس عمومی است. در حالی که اندازه گیری های واقعی زمان انتظار واقعی سخت است انجام می شود، مدل های زمان انتظار را می توان از مسیرهای اتوبوس مشتق شده است و این مدل ها توسط برنامه ریزان حمل و نقل در نظارت و تنظیم قابلیت اطمینان سرویس از اپراتورها است. با این حال، این مدل ها بر اساس چندین فرضیه بر روی الگوهای رفت و آمد رفت و آمد که ممکن است برای خدمات اتوبوسرانی که تقاضای بالا و تغییرات زیادی در الگوهای رفت و آمد داشته باشند، قابل استفاده نباشد. با توجه به در دسترس بودن اطلاعات دانه بندی شده در سوار شدن از راه دور از سیستم های جمع آوری کرایه اتوماتیک، ما روش جدیدی را پیشنهاد می کنیم تا بتوانیم به طور متوسط ​​زمان انتظار مسافران را برآورد کنیم. فرموله سازی با استفاده از یک مجموعه داده سه ماهه از ده مسیر انتخاب شده اتوبوس در سنگاپور، لنگر انداخته شده و معتبر است. سرانجام، ما در مورد چگونگی اندازه گیری جدید ما برای به حداقل رساندن زمان انتظار رفت و آمد از طریق بهینه سازی برنامه ها بحث می کنیم.