A further analysis of the role of heterogeneity in coevolutionary spatial games

ناهمگونی به عنوان یکی از رایج ترین تعاریف پازل همکاری در معضلات اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفته است. تعداد زیادی از مقالات منتشر شده است که در مورد اثرات افزایش ناهمگونی در جمعیت های ساخت یافته عامل ها منتشر شده است، جایی که مشخص شده است که ناهمگونی ممکن است از رفتار تعاونی ها، در صورت حمایت از عوامل برای هماهنگ کردن استراتژی های خود، محلی استفاده کند. در این مقاله، با فرض مدل موجود از یک شبکه توزیع ناهمگن، ما با هدف بررسی رابطه (در صورت وجود) بین ناهمگن و همکاری، این تحلیل را ادامه می دهیم. ما یک شبکه وزن دار را اتخاذ می کنیم که به طور کامل توسط عوامل مجهز به معضل زندانی یا مسائل معضل زندانی اختیاری با قوانین هماهنگی به کار گرفته می شود، یعنی نه تنها استراتژی ها، بلکه وزنهای پیوند در طول زمان نیز تکامل پیدا می کنند. به طور شگفت انگیز، نتایج نشان می دهد که ناهمگونی وزن های پیوند (خود) به تنهایی همواره همکاری را ارتقا نمی دهد؛ در عوض، همکاری در واقع افزایش تعداد ناحیه های همپوشانی و نه به تنهایی ناهماهنگی آن است. ما بر این باوریم که این نتایج می تواند تحقیقات بیشتری را برای تحلیل دقیق تر از نقش ناهمگونی در معضلات اجتماعی هدایت کند.