The enduring influence of institutions on universal health coverage: An empirical investigation of 62 former colonies

در این مقاله، ما استدلال می کنیم که ترتیبات سازمانی خاص به طور جزئی تفاوت های بزرگ و پایدار در سیستم های بهداشتی و نتایج سلامت در مستعمرات سابق را توضیح می دهد. براساس داده های سازمان بهداشت جهانی برای 62 کشور که دوره ای از سال های 2000-2014 را پوشش می دهند، ما بررسی می کنیم که آیا مؤسسات اقتصادی (ریسک سلب مالکیت) و سلامتی (علل کامل ثبت مرگ) موسسات مرگ و میر و دسترسی به خدمات درمانی را توضیح می دهند. برای شناسایی این رابطه، ما از مرگ و میر مهاجرین و فاصله سرمایه از نزدیکترین بندر اصلی - عوامل مرتبط با تسهیلات نهادی استفاده می کنیم تا تنوع بین المللی در نتایج سلامت و جهانی بودن سیستم های بهداشتی را توضیح دهیم. ما متوجه می شویم که ترتیبات نهادهای فراگیر - که حقوق شهروندان را حفظ و تأیید می کنند - با پیامدهای سلامت بهتر (به عنوان مثال مرگ و میر نوزادان پایین تر و مرگ و میر مادران پایین تر) و نیز سیستم های بهداشتی بهتر (به عنوان مثال، حضور بیشتر ماهر و ایمن سازی بیشتر) مرتبط است. موسسات فراگیر نه تنها رشد اقتصادی را افزایش می دهند، بلکه سلامت و رفاه را نیز بهبود می بخشد.