Using Subjectivity and Emotion to Reconsider Participatory Natural Resource Management

این مقاله بررسی اینکه توجه به ذهنیت و احساسات می تواند به درک مدیریت حاکم بر منابع مشارکتی منجر شود. این تمرکز بر محدودیت های روش های معمول حکومت مشارکتی و همچنین راه های ممکن پیش می رود. توجه به این دینامیک روشن می کند که برای مداخلات حاکم بر مشارکت گرا، که به طور عادلانه و پایدار باشند، باید به طور همزمان به دینامیک ساختاری و نهادی و همچنین تجارب افراد در مشارکت در شرکت بپردازند. حرکت به جلو، ما پیشنهاداتی از ابزارها و رویکردهای جدید (مثلا کارهای احساسی، عملکرد مشارکتی و ابزار فضایی) ارائه می دهیم که از توجه صریح به ابعاد عاطفی و ذهنی مدیریت حکومتداری مشارکتی ظاهر می شود.