The determinants for adoption of energy supply contracting: Empirical evidence from the Swiss market

قرارداد تامین انرژی، برون سپاری خدمات مرتبط با انرژی، یک ابزار امیدوار کننده برای سرمایه گذاری در بهره وری انرژی و فن آوری های تجدید پذیر است. با این حال، برخی از بازار های قراردادی انرژی به آرامی رشد می کنند و برخی از بخش ها هنوز استفاده نشده اند. برای ارزیابی اینکه آیا این پتانسیل مورد استفاده قرار نگرفته و پشتیبانی از سیاست ضروری است، تعیین کننده های پذیرش قرارداد عرضه انرژی با استفاده از یک مجموعه داده از قراردادهای پذیرفته شده و رد شده 2003 که در بازار سوئیس ارائه شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مزایای به اشتراک گذاری خطر و اقتصاد مقیاس ناشی از قرارداد، و نیز اعتماد به تامین کننده و تکنولوژی، تعیین کننده های مهم انتخاب مشتری است. تعداد زیادی از تصمیم گیرندگان، که سبب افزایش هزینه های معامله شده بیشتر می شود، احتمال بروز پذیرش را منفی می دانند. بیشتر قراردادهای خاص مربوط به ساختمان های مسکونی یا جدید به احتمال زیاد امضا خواهند شد. مداخله سیاست برای کاهش هزینه های مربوط به تراکنش، با روشن ساختن چارچوب قانونی در مورد مستاجران و یارگیری هزینه های تسهیل کننده لازم است. اعتماد ممکن است توسط کمپین های اطلاعاتی دولت در زمینه فن آوری های تجدید پذیر و گواهینامه های تامین کنندگان افزایش یابد. این مقاله راهنمایی هایی را در مورد چگونگی انطباق مدل کسب و کار برای بهره برداری بهتر از بازار ارائه می دهد.