Elasticity and urban vacancy: A longitudinal comparison of U.S. cities

اثرات گسترش و جمعیت شهری به الگوهای زمین خالی، به طور کامل درک نمی شود. در حالیکه اکثر اسناد تحقیقاتی قبلی مبنی بر کاهش جمعیت می توانند ناحیه های خالی شهری را افزایش دهند، یافته های متناقض در رابطه با تأثیرات گسترش شهرها وجود دارد. چه چیزی مشخص نشده است این است که آیا الاستیسیته شهری (گسترش به اندازه) باعث افزایش خالی های شهری یا معکوس می شود. در حالی که شهرهای الاستیسیستی مرزهای خود را گسترش می دهند و خارج از آن توسعه می یابند، شهر های غیرقابل انطباق قرارداد می گیرند یا در اندازه خود باقی می مانند و از توسعه انبوه استفاده می کنند. این تحقیق به منظور تعیین اینکه آیا کشش شهری نقش مهمی در مشارکت در خالی شدن شهری را افزایش می دهد از طریق تجزیه و تحلیل طولی طولانی مدت اکتشافی، داده های خالی از 40 شهر ایالات متحده از بیش از 100،000 نفر در سال های 2000 تا 2010 افزایش می یابد. (مرزها بیشترین گسترش یافته) و غیرقابل تحمل (مرزهای بیشتر شهرها را متوقف می کند). یک مدل پانل اثرات ثابت برای مشاهده تغییرات در طول زمان و تفاوت در کل زمین، مسکونی و تجاری استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که توسعۀ تهاجمی شهری می تواند به افزایش خالی های شهری، بویژه در مورد استفاده از زمین های مسکونی کمک کند. این یافته روشن می کند که پیش از این، جنبه ی مبهم ادبیات مطالعات شهری بوده است.