The memory-work sessions: Exploring critical pedagogy in tourism

این مقاله بر روی یک «تجربه آزمایشی» که توسط محققان به منظور انتقاد از مطالعات گردشگری و گردشگری انجام شده است، گزارش می شود. کار حافظه، یک روش فمینیستی، روش کیفی، به این دلیل انتخاب شده است که مرکز مطالعات حیاتی گردشگری را در زمینه تجارب معنادار و شخصی به اشتراک می گذارد. این گروه به طور مرتب برای گفتگو در مورد حوادث حمایتی و انتقادی درباره خاطرات خود ملاقات کرد و به طور گسترده تر، بازتاب های انتقادی درباره گردشگری را جلب کرد. چهار مضمون اصلی (خاطراتی که ذکر شده اند، بدنهای جنسیتی، بدنهای نژادپرستانه و تجسم دیدگاه) از تجزیه و تحلیل جمعی بحثهای اولیه ایجاد شده است. انعکاس عمیق تر در مورد پتانسیل این رویکرد برای ترویج تعلیم و تربیت حیاتی گردشگری نیز به منظور شناخت پتانسیل آن به عنوان پدیده حیاتی گردشگری در نظر گرفته شد. پنج تمایز آموزشی (ایجاد فضاهای امن و ایجاد اعتماد، ایجاد همدلی، ادغام ادبیات گردشگری در زندگی واقعی، باز کردن درها برای بازتاب در حال انجام، و مدیریت قدرت و دانش). این مقاله با توصیه هایی برای تطبیق این رویکرد با تدریس و یادگیری گردشگری خود به پایان می رسد.