Ambiguous adaptation: The effect of contract duration and investments in relational mechanisms on premature relationship termination

ما ارتباط بین مدت قرارداد، مکانیسم های ارتباطی و ختم رابطه زود هنگام را بررسی می کنیم. بر اساس تجزیه و تحلیل نمونه ای بزرگ از روابط تبادل در صنعت خدمات ارائه دهنده خدمات جهانی، ما استدلال می کنیم که سرمایه گذاری در مدت قرارداد طولانی تر و یا مکانیسم های شدید رابطه ای، ابزار موثر برای انطباق احتمالی را فراهم می کند و بنابراین احتمال وقوع زودرس را کاهش می دهد. با این حال، در شرایطی که روابط در حال حاضر توسط قراردادهای طولانی مدت اداره می شود، ما استدلال می کنیم که سرمایه گذاری در مکانیزم رابطه ای، نقطه های مرجع مبهم برای انطباق را ایجاد می کند و بنابراین احتمال محدود شدن زودرس را با محدود کردن مجموعه ای از اقدامات سازگاری احزاب افزایش می دهد.