Strategic inventory: Manufacturer vs. retailer investment

این مقاله دو مدل مدل زنجیره عرضه را تحت تقاضای ناشی از فروش قیمت و تلاش سرمایه گذاری در حضور موجودی استراتژیک ارائه می دهد. ما شش سناریو مختلف را برای تعیین تصمیمات بهینه قیمت گذاری مقایسه کردیم. برای تأیید هماهنگی زنجیره تامین، یک قرارداد تخفیفی افزایشی اعمال شد. یافته های ما نشان می دهد که تلاش های سرمایه گذار سازمانی همیشه نمی تواند خرده فروش را که موجودی استراتژیک را حمل می کند را متقاعد سازد تا هماهنگی در میان شرکت کنندگان در زنجیره عرضه داشته باشد؛ با این حال، تلاش های سرمایه گذاری خرده فروشان می تواند هارمونی را هنگامی که موجودی استراتژیک استفاده می شود، ترویج کند. تصمیم خرده فروش برای حمل فهرستهای استراتژیک از منظر هماهنگی زنجیره تامین فاجعه بار است، اما برای زنجیره تامین غیرمتمرکز خوشخیم است.