A comparative ethnoarchaeological analysis of corporate territorial ownership

مدل های اکولوژیکی یک ابزار اساسی هستند که باستان شناسان برای روشن ساختن تفکر ما در مورد فرآیندهای تولید سابقه باستان شناسی استفاده می کنند. به طور معمول، استدلال های استدلال شده از یک مدل واحد با رعایت قواعد اطلاعات قوم نگاری با استدلال تقویت می شود. این اعتبار یک مدل نشان می دهد که یک بحث منطقی است. در این مقاله، ما تلاش می کنیم با مقایسه ی سازگاری دو استدلال منطقی از مدل های مختلف، که می تواند مالکیت مالکیت شرکای خود را در یک مجموعه داده های قوم نگاری بزرگ توضیح دهد، حرکت می کند. نتایج ما نشان می دهد که معضلات اجتماعی مکانی هستند که می توانند تکامل مالکیت شرکای شرکت را کنترل کنند. هنگامی که معضلات اجتماعی بوجود می آیند، هزینه های مربوط به تأمین کالاهای عمومی اطلاعات در مورد منابع و یا شاید دفاع مشترک، موقعیت هایی را ایجاد می کنند که در آن انسان های مزرعه ای با همکاری برای به رسمیت شناختن قوانین مالکیت شرکت، بیشتر از آنچه که از دست می دهند، بیشتر می شوند. نتایج ما نیز نشان می دهد که جوامعی که سابقه فرهنگ مشترک دارند، احتمال بیشتری دارند که مالکیت شرکت را تشخیص دهند و یک پویایی فضایی وجود دارد که در آن جوامعی که در نزدیکی یکدیگر زندگی می کنند احتمال بیشتری دارند که مالکیت شرکت ها را به عنوان تعدادی از گروه های نزدیک افزایش مالکیت را تشخیص دهید. نتایج ما پیامدهای مهمی برای تحقیق در مورد همبستگی مالکیت ارضی و پذیرش تولید مواد غذایی در رشته باستان شناسی دارد.