Modernisation, smoking and chronic disease: Of temporality and spatiality in global health

این مقاله به بررسی منطق فضایی و زمانی در کار در سلامت جهانی می پردازد. ادبیات بهداشت جهانی معتقد است که جهان با همگرایی الگوهای بیماری و دانش زیست پزشکی شناخته می شود. در حالی که تأثیر این موقعیت ها و فضاهای جهانی سازی در حوزه سلامت و بیماری های مزمن جهانی را انکار نمی کند، این مقاله استدلال می کند که آنها در کنار دیگر مفاهیم متداول زمان و فضا قرار می گیرند. برای انجام این کار، آن را به بررسی منطق فضایی و زمانی که یک مدل اپیدمیولوژیک بسیار تاثیرگذار از اپیدمی سیگار کشیدن را پی می برد، بررسی می کند. بر خلاف لحظات و فضاهای مشابه که در بسیاری از ادبیات سلامت جهانی شرح داده شده، مقاله نشان می دهد که این مدل در مورد زمان و فضای تفاوت ها بیان شده است. این تفاوت نیست که توسط پست مدرن مشهود است، اما تفاوت نظریه پردازان مدرنیستی در سراسر ملل، مراحل پیوسته و پیشرفت ایجاد شده است. در واقع، این مدل، در مقایسه با "ماندگاری جهانی" یک بار، یک سلامت، جهان را به کشورهای مادری تقسیم می کند و آنها را در کنار خطوط اپیدمیولوژیک، جغرافیایی و توسعه قرار می دهد.