Impacts of nutrient enrichment on coral reefs: new perspectives and implications for coastal management and reef survival

غنی سازی مواد مغذی آنتروپی اغلب با کاهش ریف مرجان همراه است. در نتیجه، رضایت زیادی وجود دارد که افزایش هجوم مواد مغذی در آبهای دریایی موجب پیامدهای منفی منفی برای مرجان ها می شود. با این حال، مکانیسم هایی که مواد مغذی آن حل شده اند می توانند مرجان ها و جلبک های همبستگی آنها را مختل کنند، موضوع بحث و اختلاف است. در اینجا، ما در مورد مطالعات اخیر بحث می کنیم که نشان می دهد چگونه غنی سازی مواد مغذی تاثیر متقابل استرس حرارت و نور مرجان ها و حساسیت بالایی آنها را دارد. ما اثرات مستقیم و غیر مستقیم غنی سازی مواد مغذی را بر روی مرجان ها در یک مدل تلفیق می کنیم که توضیح می دهد که چرا صخره های مرجانی سالم می توانند در محدوده وسیعی از محیط های طبیعی مواد غذایی در انتهای پایین مقیاس غلظت وجود داشته باشند و غنی سازی مواد مغذی آن ها می تواند فرآیندهای ریز از طریق مسیرهای چندگانه ما تصور می کنیم که مرجان ها می توانند از اثرات ثانویه مواد مغذی منفی ناشی از تغییر محیط طبیعی مواد غذایی خود با افزایش بار فیتوپلانکتون رنج ببرند. در این زمینه ما پیشنهاد می کنیم که فیتوپلانکتون یک بردار احتمالی است که می تواند اثرات مواد مغذی را، به عنوان مثال در اثر زلزله ساحلی، به تنش های مواد مغذی بر روی صخره های مرجانی در فاصله قابل توجهی از محل غنی سازی مواد مغذی اولیه ترجمه کند. سنتز ارائه شده از ادبیات نشان می دهد که اثرات غنی سازی مواد مغذی و ائتروفیکی بیش از آستانه های معینی برای عملکرد فیزیولوژیکی فرد مرجانی و عملکرد اکوسیستم منفی است. از این رو، اجرای فوری راهبردهای مدیریت مواد مغذی مبتنی بر دانش برای زنده ماندن مرجان ها بسیار مهم است.