A multiple timescales approach to assess urgency in adaptation to climate change with an application to the tourism industry

همانطور که سازگاری با تغییرات آب و هوا به طور فزاینده مورد بحث و تبدیل شدن به یک مفهوم اصلی قرار می گیرد، انواع مختلفی از کاربران از خود می پرسند آیا و چه زمانی باید یک استراتژی انطباق را توسعه دهند، اغلب نمی دانند کجا آغاز شود. از سوی دیگر، کارشناسان هواشناسی دسترسی به مقدار بسیار زیادی داده ای دارند که می توانند برای کاربران مفید باشند اما اغلب نمی دانند چگونه آن را به چیزی عملی تبدیل کنند. هم کاربران و هم کارشناسان می توانند از طریق دو زمان بندی، طول عمر سیستم و آسیب پذیری آب و هوا ارتباط برقرار کنند. در حالی که طول عمر سیستم مبتنی بر برآورد کاربر از زمان بندی برنامه خود است، آسیب پذیری آب و هوا بر اساس پیش بینی ها و مشاهدات مدل آب و هوا برآورد می شود. ما با استفاده از ترکیب دو زمانه، یک ابزار ساده برای ارتباط دانش و دانش متخصصین محیط زیست پیشنهاد می کنیم. برای اطمینان بودن، اتصال به یک گفت و گو برای اولین بار مشخص می سازد که چه متغیر حساس اقلیمی بر سیستم تأثیر می گذارد و پس از آن، میزان تأثیر. داده های هواشناسی سپس می توانند برای شناسایی، با استفاده از یک نمودار ساده، حساسیت یک سیستم به احتمال زیاد، و کمک به کاربران در مورد فوریت سازگاری کمک کنند. این مفهوم با موفقیت ارائه شده و به صنعت گردشگری، به ویژه صنایع اسکی، که در این مقاله نشان داده شده است، اعمال می شود.