Advancing adaptive governance of social-ecological systems through theoretical multiplicity

در سال های اخیر، توجه علمی و سیاستی به اداره تطبیقی ​​سیستم های اجتماعی-زیست محیطی افزایش یافته است. یک بررسی ادبی سیستماتیک از تحقیقات مدیریت اقتدارگرا در دوره 2005-2014 نشان می دهد که بحث های پر جنب و جوش صورت می گیرد که طیف وسیعی از رویکردهای تجربی و نظری را شامل می شود. قدرت ویژه اداره انطباق پذیری این است که یک لنز نظری برای پژوهش ارائه می دهد که تجزیه و تحلیل ظرفیت های مدیریت جدید مانند ظرفیت سازگاری، همکاری، مقیاس سازی، دانش و یادگیری را ترکیب می کند. به عنوان راهی برای تحکیم عمیق تر و تحلیلی به مطالعات آینده در دهه آینده و فراتر از آن، ارزش افزوده کمیتهای تئوریک را به خود جلب می کنیم (به عنوان مثال، تمرکز بر ترکیبی از نظریه ها برای حل مشکلات پیچیده). ما استدلال می کنیم که چندگانه نظری می تواند هم افزایی قوی تر میان اداره انطباقی و دیگر روش های نظری را تشویق کند و می تواند در زمینه های زمینه خاکستری معرفت شناختی در بورس تحصیلی انطباقی مانند قدرت و سیاست، انعکاس و عدالت، تغییرات کوتاه مدت و بلند مدت، و تطبیقی ​​حکومت