A systematic review of co-managed small-scale fisheries: Social diversity and adaptive management improve outcomes

ماهیگیری در مقیاس کوچک منبع مهمی از معیشت، به ویژه در میان ساکنان ساحلی فقیر است. برای بهبود شرایط شیلات و به حداکثر رساندن مشارکت آنها در رفاه بشری، رویکردهای مدیریت هماهنگ در سراسر جهان گسترش یافته است. در این مقاله، ما یک بررسی سیستماتیک از آئین نامه های علمی را برای بررسی زمینه و ویژگی های طرح های مدیریت همکاری در ماهیگیری کوچک و نتایج مورد انتظار آنها انجام می دهیم. این بررسی نشان می دهد که حمایت از چارچوب قانونی و نهادی، تسهیل در حال ظهور مدیریت هماهنگی را دارد، زیرا این امر کمک می کند تا حقوق مالکیت بیش از منابع ماهی را روشن و مشروع سازد. همچنین مشخص شده است که مدیریت همکاری، مزایای زیست محیطی و اجتماعی را به ارمغان می آورد: فراوانی و زیستگاه گونه، جذب ماهی، مشارکت بازیگران و ظرفیت انطباق شیلات را افزایش می دهد، و همچنین روند یادگیری اجتماعی را افزایش می دهد. علاوه بر این، مدیریت همکاری موثرتر است اگر ماهیگیران و ذینفعان مختلف از طریق یک چارچوب سازمانی سازگار با یکدیگر درگیر شوند. با این حال، بررسی همچنین نشان می دهد که تحقیقات بیشتری برای شناسایی زمانی که ابتکارات مدیریت هماهنگ می تواند درگیری های پیش از ازدواج را تغییر دهد، به چالش کشیدن عدم تقارن قدرت و توزیع مزایا به طور مساویانه نیاز دارد.