Plausible and desirable futures in the Anthropocene: A new research agenda

در حالی که مفهوم آنتروپوسن، ماهیت گذشته و حال، مقیاس و بزرگی تأثیرات انسانی بر روی سیستم زمین را منعکس می کند، اهمیت واقعی آن در چگونگی استفاده از آن برای هدایت نگرش، انتخاب ها، سیاست ها و اقداماتی است که بر آینده تاثیر می گذارد. با این حال، تا به امروز بسیاری از تحقیقات در مورد آنتروپوکسن بر تفسیر تغییرات گذشته و حال، و اندکی درباره آینده صحبت می کنند. به همین ترتیب، بسیاری از مطالعات آینده نگری در درک تغییرات گذشته، به ویژه همبستگی درازمدت سیستم های بیولوژیکی و انسان، ریشه دوانده اند. چشم انداز آنتروپوسن یکی است که جهان دفاعی از درایورهای متقابل، ساختارهای دینامیکی پیچیده، پدیده های پدیدار شده و پیامدهای ناخواسته را در مقیاس های مختلف و در محدودیت های بیوفیزیکی مرتبط با یکدیگر و شرایط اجتماعی شکل می دهد. در این مقاله، ما در مورد نقش در حال تغییر علم و چالش های نظری، روش شناختی و تحلیلی در مورد آینده بودن آنتروپوژن بحث می کنیم. ما سه گروه گسترده از سوالات تحقیق را در مورد: (1) اهداف اجتماعی برای آینده ارائه می دهیم؛ (2) روندها و پویایی های اصلی که ممکن است آنها را مورد حمایت و یا مانع قرار دهد؛ (3) و عواملی که ممکن است تحولات را به سوی آینده مطلوب هدایت کند یا مانع آن شوند. رفع این سوالات نیازمند توسعه رویکردهای جدید است که علوم طبیعی و اجتماعی و همچنین علوم انسانی را فراتر از آنچه که امروز در حال حاضر است، ادغام می کند. ما سه نمونه را ارائه می دهیم، یکی از هر گروه از سوالات، نشان می دهد که چگونه علم ممکن است به شناسایی آینده آیند مطلوب و قابل اطمینان کمک کند و راه را برای تغییرات نسبت به آنها را هموار کند. ما استدلال می کنیم که وقت برای بحث بر روی پایداری آنتروپوسن است تا فرصت های لازم برای تحقق آینده های مطلوب و قابل قبول را تمرکز کنیم.