کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7470111 1485127 2015 11 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Adaptation as biopolitics: Why state policies in Turkey do not reduce the vulnerability of seasonal agricultural workers to climate change
ترجمه فارسی عنوان
سازگاری به عنوان بیوپولتیک: چرا سیاست های دولت در ترکیه آسیب پذیری کارگران کشاورزی فصلی را به تغییرات اقلیمی کاهش نمی دهد
کلمات کلیدی
کشاورزی، بیوپولتیک، سازگاری تغییرات اقلیمی، آسیب پذیری، کارگران فصلی، بوقلمون،
ترجمه چکیده
علاقمندی رو به رشد در ارتباط بین تغییرات اقلیمی و مهاجرت وجود دارد، اما ادبیات تا کنون عمدتا بر پناهجویان اقلیمی، مهاجران دائمی و پیامدهای مربوط به کشورهای مقصد تمرکز دارد. کارگران فصلی، یکی از آسیب پذیر ترین گروه ها در بخش کشاورزی، توجه کمتری را به خود جلب کرده اند. با این وجود، چندین دولت در حال برنامه ریزی برای تضمین سازگاری کارگران فصلی با آب و هوای تغییر یافته است. این مقاله بر دو سیاست جدید تغییر اجتماعی و تغییرات اقلیمی است که دولت ترکیه با هدف کارگران فصلی به تصویب رسانده است. بر اساس تجزیه و تحلیل گفتمان دو سیاست و کارهای زمینه انجام شده در سایت مداخله، مقاله استدلال می کند که چنین سیاست هایی، هرچند به نام سازگاری، به کار گرفته می شوند، در واقع مداخلات بیرونی سیاسی هستند. هدف اصلی آنها این است که به جای کاهش ریشه های آسیب پذیری، گردش خون و کالاها و کارگران بدون وقفه را تامین کنند. در نتیجه مسئولیت انطباق فردی است. ما به ادبیات آغازین در مورد زیست شناسی و تغییرات آب و هوایی کمک می کنیم که نشان می دهد که چگونه تغییرات آب و هوایی و بهانه سازگاری به منظور گسترش کنترل دولت بر جمعیت، به جای کاهش آسیب پذیری های اصلی، کمک می کند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم محیط زیست علوم زیست محیطی (عمومی)
پیش نمایش مقاله
سازگاری به عنوان بیوپولتیک: چرا سیاست های دولت در ترکیه آسیب پذیری کارگران کشاورزی فصلی را به تغییرات اقلیمی کاهش نمی دهد
چکیده انگلیسی
There is a growing interest in the connection between climate change and migration, but literature so far has mostly focused on climate refugees, permanent migrants, and the implications for destination countries. Seasonal workers, one of the most vulnerable groups in the agricultural sector, have received scant attention. Nonetheless, several governments are already planning action to ensure the adaptation of seasonal workers to a changed climate. This article focuses on two recent social and climate change policies adopted by the Turkish government targeting seasonal workers. Based on a discourse analysis of the two policies and fieldwork carried out on a site of intervention, the article argues that such policies, although employed in the name of adaptation, are in fact biopolitical interventions. Their main purpose is to secure the uninterrupted circulation of commodities and workers rather than reduce root causes of vulnerability. As a result the responsibility to adapt is individualized. We contribute to an incipient literature on biopolitics and climate change by showing how the spectre of climate change and the pretext of adaptation serve to expand the state's control of populations rather than reduce core vulnerabilities.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Global Environmental Change - Volume 31, March 2015, Pages 296-306
نویسندگان
, , ,