Why are policy innovations rare and so often negative? Blame avoidance and problem denial in climate change policy-making

در حالیکه مطالعات بسیاری برای پیشبرد اقدامات مربوط به تغییرات آب و هوایی صورت گرفته است، مشخص نیست که تحت چه شرایطی احتمال ابتلا به نوآوری های سیاسی وجود دارد یا اینکه آنها چه خواهند کرد. هدف از این مقاله، ایجاد وضوح در این موضوعات است. این مقاله به دنبال هود در توصیف سیاست گذاران در سیاست های دموکراتیک به عنوان ریسک پذیری بسیار شدید و در نتیجه بعید است که اقدامات سیاستی را انجام دهد، مگر اینکه شرایط و ماهیت مشکلی که با آن مواجه می شوند، صریح باشند. این همچنین نشان می دهد که وقتی اقدامات انجام می شود این همیشه مثبت نیست - که به سمت تظاهرات عینی یک مشکل حل می شود، بلکه می تواند منفی باشد - یعنی به انکار یک مشکل یا رد آن است. مقاله بررسی ادبیات شکست و موفقیت سیاسی را به منظور جداسازی چندین ابعاد شکست که تصمیم گیرندگان از آن اجتناب می کنند، بررسی می کند. سپس این عناصر را برای ساختن یک مدل دو مرحله ای تصمیم گیری ترکیب می کند که مشخص می کند کدام نوع مشکالت و شرایط احتمالا منجر به فعالیت نوآورانه می شود و کدامیک از اینها نیست. سپس این مدل در مورد فعالیت هایی برای تعدیل و تعدیل تغییرات اقلیمی مورد استفاده قرار می گیرد.