کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7470314 1485130 2014 14 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
A linked vulnerability and resilience framework for adaptation pathways in remote disadvantaged communities
ترجمه فارسی عنوان
یک چارچوب آسیب پذیری و انعطاف پذیری برای مسیرهای انطباق در جوامع آسیب پذیر از راه دور
کلمات کلیدی
آسیب پذیری، انعطاف پذیری، ظرفیت سازگاری، دورافتاده، حاشیه سازی، مسیرهای سازگاری،
ترجمه چکیده
ما یک چارچوب سیستم را برای بررسی مسیرهای سازگاری با تغییرات اقلیمی در میان مردم در مناطق دورافتاده و حاشیه دار توسعه می دهیم. این چارچوب بر مبنای دو روایت معمول و به نظر می رسد پارادوکسانه در مورد افراد در مناطق دور افتاده است. اولین شناختی است که افراد در مناطق دور افتاده نشان دهنده انعطاف پذیری قابل توجهی در برابر تغییرات آب و هوایی و منابع هستند و بنابراین ممکن است در میان بهترین مجهز برای سازگاری با تغییرات اقلیمی باشند. روایت دوم این است که بسیاری از مردم در مناطق دور افتاده به طور مداوم در معرض خطر قرار دارند و از این رو در معرض آسیب پذیر ترین تاثیرات تغییر آب و هوا هستند. این روایتها، جداگانه و افراطی، می توانند خط مشی و مفاهیم عملی غیر قابل قبول را داشته باشند. از دیدگاه سیستم، هر دو روایت ممکن است معتبر باشند؛ زیرا آنها عناصر حلقه بازنگری غالبا و ناقص هستند که نیاز به تفسیر دارند تا درک متمایز پاسخ های کاهش آسیب پذیری و انعطاف پذیری در یک چارچوب مشترک. از طریق بررسی ادبیات و مشارکت اجتماعی در سه منطقه دور افتاده در قاره های مختلف، پتانسیل چارچوب برای کمک به گفتگو در مورد مسیرهای سازگاری در جوامع حاشیه دور را بررسی می کنیم. در یک دیدگاه مسیر سازگاری، پاسخ کوتاه مدت به آسیب پذیری می تواند قفل شدن در مسیری باشد که سبب افزایش مقاومت خاصی می شود، اما در بلندمدت آسیب پذیری بیشتری را ایجاد می کند. به طور مساوی، اقدامات بلند مدت در جهت افزایش اشکال مطلوب انعطاف پذیر، نیاز به توجه به واقعیت های کوتاه مدت برای پاسخگویی به نیازهای حاد و چندگانه جوامع دور افتاده را دارند. این چارچوب برای متحد کردن روایت های آسیب پذیری و انعطاف پذیری و گسترش دامنه سیاست انطباق و اقدامات مربوط به مسیرهای انطباق برای مناطق دور افتاده مفید بود.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم محیط زیست علوم زیست محیطی (عمومی)
چکیده انگلیسی
We develop a systems framework for exploring adaptation pathways to climate change among people in remote and marginalized regions. The framework builds on two common and seemingly paradoxical narratives about people in remote regions. The first is recognition that people in remote regions demonstrate significant resilience to climate and resource variability, and may therefore be among the best equipped to adapt to climate change. The second narrative is that many people in remote regions are chronically disadvantaged and therefore are among the most vulnerable to climate change impacts. These narratives, taken in isolation and in extremis, can have significant maladaptive policy and practice implications. From a systems perspective, both narratives may be valid, because they form elements of latent and dominant feedback loops that require articulation for a nuanced understanding of vulnerability-reducing and resilience-building responses in a joint framework. Through literature review and community engagement across three remote regions on different continents, we test the potential of the framework to assist dialogue about adaptation pathways in remote marginalized communities. In an adaptation pathway view, short-term responses to vulnerability can risk locking in a pathway that increases specific resilience but creates greater vulnerability in the long-term. Equally, longer-term actions towards increasing desirable forms of resilience need to take account of short-term realities to respond to acute and multiple needs of marginalized remote communities. The framework was useful in uniting vulnerability and resilience narratives, and broadening the scope for adaptation policy and action on adaptation pathways for remote regions.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Global Environmental Change - Volume 28, September 2014, Pages 337-350
نویسندگان
, , , , ,