کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7470403 1485132 2014 13 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Return to 'a new normal': Discourses of resilience to natural disasters in Australian newspapers 2006-2010
ترجمه فارسی عنوان
بازگشت به «عادی جدید»: گفتمان مقاومت در برابر بلایای طبیعی در روزنامه های استرالیا، 2006-2010
کلمات کلیدی
انعطاف پذیری، فاجعه، رسانه ها، استرالیا،
ترجمه چکیده
انعطاف پذیری، به عنوان یک مفهوم که مفهوم پاسخ به تغییر را، در حال تبدیل شدن به ارز در گفتمان عمومی است. در استرالیا، اصطلاح "انعطاف پذیری" اغلب توسط رسانه های خبری در ارتباط با بلایای طبیعی استفاده می شود. نمایش رسانه ها از انعطاف پذیری به بلایای طبیعی - به عنوان رویدادهای سریع آغازگر مشخص شده توسط آستانه های قابل مشاهده - فراهم می کند یک لنز آموزنده که از طریق آن برای یادگیری در مورد انعطاف پذیری، و تمرکز، تفاوت بین دیدگاه های عمومی علمی و گسترده در مفهوم. در این مقاله، گفتمان های انعطاف پذیری را در مقالات روزنامه های استرالیا از سال 2006 تا 2010 بررسی می کنیم. ما استفاده از اصطلاح "انعطاف پذیری" و سه ویژگی انعطاف پذیری را در تعیین نحوه پاسخگویی جوامع به حوادث مهم در نظر می گیریم: ساختار و عملکرد، خودسازگاری، و یادگیری و سازگاری. نتایج ما نشان می دهد که در حالی که گفتمان رسانه ای به روشن شدن آنچه که جوامع را در برابر بلایا مقاوم می سازد، نشان می دهد که چگونه می تواند انعطاف پذیری را تضعیف کند: اصطلاح که اغلب توسط بازیگران در خارج از اجتماع آسیب دیده استفاده می شود، به عنوان یک دستگاه لفاظی آرمانی ؛ پیوستن محل به عنوان "قفل کردن" ظاهر می شود که به موجب آن افراد نمی توانند به راحتی جامعه متاثر از فاجعه را ترک کنند؛ تاکید بر فاجعه پس از بازگشت وضعیت به جای تشویق تحول؛ و کمک های خارجی بیش از حد یا ناسازگار به جامعه منجر به خودکفایی و انسجام می شود. گفتمان رسانه ای تمایل به بازتاب در یادگیری بیش از برنامه های آمادگی رسمی ندارد، اما در مورد به اشتراک گذاشتن تجربه ارزش می دهد. تجزیه و تحلیل ما نتایج نظری و عملی دارد: از لحاظ نظری، این تجزیه و تحلیل بیشتر توصیف سه ویژگی را به عنوان مفاهیم اصلی در نظریه انعطاف پذیری غنی می کند. در واقع، این کار متوجه مشکل در برقراری ارتباط در مورد قابلیت انعطاف پذیری برای تشویق پاسخ سازنده به فاجعه است، اما همچنین بینش را در ایجاد تئوری قابلیت انعطاف پذیری بیشتر و ارتباط با انجمن مدیریت بحران برای استرالیا و در سراسر جهان را فراهم می کند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم محیط زیست علوم زیست محیطی (عمومی)
چکیده انگلیسی
Resilience, as a concept that conceptualises response to change, is gaining currency in the public discourse. In Australia, the term 'resilience' is frequently used by the news media in connection with natural disasters. Media representation of resilience to natural disasters-as rapid onset events characterised by visible thresholds-provides an instructive lens through which to learn about resilience, and bring into focus, differences between academic and broader public perspectives on the concept. In this paper we analyse resilience discourses in Australian newspaper articles from 2006 to 2010. We consider the use of the term 'resilience' and three attributes of resilience that are important in determining how communities respond to disasters: structure and function, self-organisation, and learning and adaptation. Our results show that while the media discourse helps to illuminate what makes communities resilient to disasters, it also highlights how resilience can be undermined when: the term, used most often by actors at from outside the affected community, becomes an 'aspirational rhetorical device'; place attachment manifests as 'lock in' whereby individuals cannot easily leave a disaster-affected community; emphasis post disaster is on reinstating the status quo rather than encouraging transformation; and excessive or inequitably distributed external assistance to a community threatens self-efficacy and cohesion. Media discourse tends to lack reflection on learning beyond formal preparedness programs, but places value on sharing experience. Our analysis has theoretical and practical outcomes: theoretically, this analysis further enriches the descriptions of the three attributes as central concepts in resilience theory. Practically, this work highlights the difficulty in communicating about resilience to encourage constructive response to disasters, but also provides insight into making resilience theory more accessible and relevant to the disaster management community for Australia and globally.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Global Environmental Change - Volume 26, May 2014, Pages 14-26
نویسندگان
, ,