Analysing the cascades of uncertainty in flood defence projects: How “not knowing enough” is related to “knowing differently”

به طور فزاینده ای به رسمیت شناخته شده است که عدم اطمینان بیش از اشتباهات آماری و اطلاعات ناقص است. عدم اطمینان در تصمیم گیری بسیار مهم است وقتی که بر توانایی تصمیم گیران برای درک و یا حل یک مشکل تاثیر می گذارد. در حالی که ادبیات درباره عدم قطعیت و نحوه عدم قطعیت در تصمیم گیری، مفهوم سازی را ادامه می دهد، بسیاری از عدم اطمیناناتی که در توسعه سیاست ها و پروژه ها با آن مواجه هستند، بیشتر به عنوان موضوعات فردی و جداگانه مطرح می شود. در این مقاله، رابطه بین ابهامات اساسا متفاوت - که می توان آن را غیر قابل پیش بینی بودن، دانش ناقص یا ابهام قرار داد - بررسی می کنیم و نشان می دهیم که عدم قطعیت جدا نیست. بر اساس دو مورد مطالعات طرح مهندسی سیلاب مهندسی زیست محیطی، ما نشان می دهیم که ابهام های مهم به طور مستقیم با غیر قابل پیش بینی بودن و دانش ناقص در آبشارهای عدم قطعیت های مرتبط مرتبط است. ما استدلال می کنیم که مفهوم عدم قطعیت به عنوان آبشار فرصت های جدید برای مقابله با عدم اطمینان فراهم می کند. به عنوان عدم اطمینان در سراسر آبشار، به هم وابسته هستند، این نشان می دهد که مقابله با عدم اطمینان خاص در آبشار دیگران مربوط به آن را تحت تاثیر قرار می دهد. هر عدم قطعیت در یک آبشار یک گره بالقوه مداخله یا تسهیل است. بنابراین، اگر یک استراتژی مقابله ای خاص شکست بخورد یا شرایط سیستم تغییر کند، آبشارها در جهت های جدید برای مقابله با عدم اطمینان های مواجه می شوند. علاوه بر این، آبشارها می توانند به عنوان ابزاری برای پر کردن شکاف بین بازیگران از علم و سیاست عمل کنند، زیرا به صراحت نشان می دهد که عدم اطمینان بودن مربوط به عرصه های مختلف در واقع مستقیما مرتبط است.