Neighbourhood socioeconomic and transport disadvantage: The potential to reduce social inequities in health through transport

در سطح جهانی، نگرانی ها در مورد رشد جمعیت، شهرنشینی، ترافیک، تغییرات آب و هوایی و افزایش بیماری مزمن، سیاست گذاران و دولت ها را برای اولویت بندی سیاست هایی که از پیاده روی محلی پشتیبانی می کنند و دسترسی به حمل و نقل عمومی را افزایش می دهد، به ارمغان می آورد. اینها مخصوص کسانی هستند که احتمال بیشتری دارند که در معرض کمبود حمل و نقل قرار گیرند، مانند کسانی که در مناطق اجتماعی و اقتصادی فقیرنشین قرار دارند، در حالیکه کمبود حمل و نقل بیشتر از آن است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین معایب اجتماعی - اقتصادی محله و اقدامات فضایی مربوط به حمل و نقل است که از طریق مرور سیاست های مربوط به حمل و نقل مشخص شده است. این شامل 2460 محله در بریزبن استرالیا بود که توسط مرزهای سرشماری ملی استرالیا تعریف شده است. معایب اجتماعی - اقتصادی محله با استفاده از شاخص کامپوزیت حاصل از سرشماری اندازه گیری شد. اقدامات فضایی مربوط به سیاست عبارتند از: اتصال خیابانی، طول، طول بلوک خیابان، طول بلوک خیابان، حجم ترافیک، ایستگاه های حمل و نقل عمومی و فرکانس حمل و نقل عمومی. داده ها با استفاده از رگرسیون لجستیک دوتایی و چندجملهای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. محله های محروم تر بیشتر شانس ارتباط بسیار زیاد و با طول بلوک های کلاسیک و بلوک و دسترسی عمومی و فرکانس های عمومی را در سطوح توصیه شده توسط سیاست های شهری و حمل و نقل استرالیا مورد بررسی قرار دادند، هرچند که حجم ترافیک نیز بیشتر بود. در مقایسه با محله های محروم تر، شواهدی وجود نداشت که محله های محروم در بریزبن در معرض کمبود حمل و نقل قرار بگیرند. اگر چه این محله ها دارای سطح بالاتری از ترافیک هستند، احتمالا شامل ویژگی های طراحی شهری و حمل و نقل و سطوح دسترسی به حمل و نقل عمومی توصیه شده توسط سیاست های شهری و حمل و نقل استرالیا می باشد. توزیع زیرساخت های مربوط به حمل و نقل در بریزبن بالقوه برای کاهش نابرابری های بهداشتی است؛ و به طور بالقوه می تواند با کاهش در معرض ترافیک افزایش یابد.