Producing the 'problem of drugs': A cross national-comparison of 'recovery' discourse in two Australian and British reports

مفهوم "بازیابی" به عنوان یک رویکرد کلی برای سیاست های مواد مخدر همچنان بحث برانگیز است. این تجزیه و تحلیل متقابل ملی، چگونگی شکل گیری مشکل مواد مخدر را در دو گزارش کلیدی در مورد «بهبود» در سیاست مواد مخدر، بررسی می کند که چگونه مسئله مواد مخدر (و افرادی که از آنها استفاده می شود) در گفتمان بهبود می یابند. و چگونگی شکل گیری و انتشار این مشکلات است. رویکرد پساساختارگرایی باکشی به دو اسناد (یکی در بریتانیا و دیگری در استرالیا) برای تجزیه و تحلیل چگونگی «مشکل مواد مخدر» و افرادی که از آنها استفاده می شود، اعمال می شود: به عنوان کاربران مشکل ساز، محدود کردن آگاهی های جایگزین از تغییر طبیعت استفاده از مواد مخدر؛ به عنوان افراد واجد شرایط (در بریتانیا) و به عنوان بیماران (در استرالیا)؛ به عنوان ارزش شهروندی در زمینه درمان و بهبود، خاموش فرض عدم صحت و از دست دادن حقوق برای کسانی که ادامه استفاده از مواد مخدر در راه های "مشکل". موقعیت سازمان هایی که این گزارش ها را تهیه کرده اند در نظر گرفته می شود، با اقتدار هر دو سازمان که بر وضعیت خود به عنوان مستقل، نهاد های غیر سیاسی ارائه مشاوره مبتنی بر شواهد است. نیاز به دقت و محاسبه اثرات سیاسی مطلوب و نامطلوب این ساختارها وجود دارد. معنی "بهبودی" و نحوه تحقق آن در سیاست و عمل هنوز در حال مذاکره است. با مقایسۀ تجزیه و تحلیل اینکه چگونه مسئله مواد مخدر در گفتمان «بهبود» در دو حوزه قضایی، دو نقطه خاص در بحث سیاسی مطرح شده است، یادآوری می شود که راه های تفکر در مورد «مشکلات»، زمینه های خاصی را بازتاب می دهند و به ما چی فکر می کنند در مورد واکنش های سیاسی وابسته به این شرایط است. به عنوان "بهبود" همچنان در حال تکامل است، باز کردن فضاها برای بحث در مورد معانی متضاد و اثرات خواهد شد تلاش مداوم است.