The problematic construction of 'Palaeolithic Man': The Old Stone Age and the difficulties of the comparative method, 1859-1914

رشد یک دوره زمانی ماقبل تاریخ، یکی از تحولات چشمگیر در ایده های قرن نوزدهم بشریت بود، انعطاف پذیری روند پیش بینی شده توسعه انسانی و قرار دادن آن در محدوده زمانی عمیق زمین شناختی. یک مضمون غالب که پیش از تاریخ با مطالعات وسیع تر از بشریت و مفاهیم تغییر تاریخی پیوند خورده است، روش «مقایسه ای» بود: این ایده که وحشیان مدرن، مشابه با اروپایی های ماقبل تاریخ بودند و دو مجموعه مردم می توانستند یکدیگر را توضیح دهند. اهمیت این روش استدلال به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است و نشان داده شده است که اهمیت زیادی برای مفاهیم پیشرفت و تکامل اجتماعی داشته است. کمتر مورد بررسی قرار می گیرند مواردی است که روش تطبیقی ​​شکست خورده است و جایی که «وحشیان مدرن» و «انسان پیش از تاریخ» به نظر می رسید متفاوت و مشابه آن سخت است. در این مقاله، چگونه یک سری از نویسندگان با مشکلات در روش مقایسه ای مواجه می شوند زمانی که آنها تلاش کردند تا انکشاف بشری را در این گذشته تاریخی گذشته ی تاریخی قرار دهند. در این راستا، تعاملات در حال تغییر بین علم زمان ویکینری و علم انسان را به تصویر می کشد و نحوه تعبیرات اولیه و اولیه مدرن اروپایی بر مفهوم تنوع در شرایط «وحشیانه» تأکید می کند.