Structural optimisation of random discontinuous fibre composites: Part 1 - Methodology

این مقاله یک مدل عنصر محدود برای بهینه سازی معماری فیبرهای اجزاء تولید شده از کامپوزیت های فیبر ناپیوسته ارائه می دهد. یک روش معیار بهینه سازی شده برای به حداکثر رساندن سختی جزئی اجزای تشکیل دهنده، با تعیین توزیع بهینه برای ضخامت بخش محلی و توده محدب پیش ماده است. این مدل با بهینه سازی عملکرد خمشی یک صفحه تخت با سه سوراخ نشان داده شده است. نتایج از یک مطالعه حساسیت برای نشان دادن سطح سازش در بهینه سازی سختی ناشی از تولید محدودیت های مرتبط با روش رسوب فیبر، مانند مقیاس ویژگی های مولفه نسبت به طول فیبر، ارائه شده است.