A review on air emissions assessment: Transportation

راندمان انتشار گازهای گلخانه ای و پتانسیل گرم شدن زمین به طور گسترده ای برای مطالعات پایداری محیطی مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، پایداری زیست محیطی بسیار گسترده تر از انتشار کربن و تغییرات آب و هوایی است. این بررسی با هدف برجسته کردن اهمیت توجه به آلودگی هوا در مطالعات بهینه سازی و ارزیابی محدودیت ارزیابی های فعلی برای انتشار هوا، به ویژه در ارتباط با حمل و نقل است. منبع آلاینده های هوا در ابتدا با توجه ویژه به منابع غیر ثابت، حمل و نقل و حمل و نقل دریایی بررسی می شود. نوع اندازه گیری برای به دست آوردن داده های انتشار و مدل های بهینه سازی موجود در انتخاب انتخاب حالت حمل و نقل، خلاصه شد. نقاط قوت و ضعف نشان داده شده است. شکاف مشخص شده شامل گازهای گلخانه ای و آلودگی هوا است که به طور همزمان ارزیابی نمی شوند و تعامل بین آلودگی های مختلف در نظر گرفته نمی شود. در نتیجه، چارچوب ارزیابی بهتر و طبقه بندی تاثیرات لازم است. مدل ارزیابی خلاصه انتخاب حالت حمل و نقل نشان می دهد که دیدگاه فعلی در مورد انتشار گازهای گلخانه ای، گزینه های پایداری سبز یا محیطی به دی اکسید کربن به عنوان بخشی از گازهای گلخانه ای اشاره دارد. در این مطالعه از دیدگاه انتقادی، توجه به ارزیابی و مدیریت بهتر ارزیابی شده است. گام بعدی این کار توسعه یک روش برای اندازه گیری گازهای گلخانه ای و آلاینده های هوا به طور همزمان با توجه به اثر سینرژیک و محدودیت بحث شده است. برای کاهش پتانسیل تغییر مکان و تصمیم گیری ضعیف مهم است.