The effect of mine aging on the evolution of environmental footprint indicators in the Chilean copper mining industry 2001-2015

شواهد فراوانی نشان می دهد که بهره برداری گسترده عظیم از معادن مس طی دو دهه گذشته منجر به پیری منی که بیانگر کاهش درجه سنگ معدن، عمیق شدن حفره های باز و عملیات زیرزمینی، سخت شدن سنگ و افزایش نسبت سلب کردن است. این فرایندها بر تکامل و تغییر شاخص های پایداری محیط زیست تأثیر گذاشته است. کاهش سنگ معدن مس، به نظر مهم ترین عامل این عوامل است و بستگی به متغیرهایی از جمله میزان استخراج، ویژگی های زمین شناسی سپرده سنگ معدن، معرفی فن آوری های جدید، قیمت مس و محصولات مشترک آن و کشف و بهره برداری از ذخایر سنگ معدن جدید است. از سال 2001 تا 2015 شیله تولید مس خود را 22 درصد افزایش داد و به طور کلی 80 میلیون تن مس تولید کرد، بیشتر از آن در کل قرن بیستم تولید می شد. این مقاله به بررسی اثرات پیر شدن میوه بر سه شاخص کلیدی زیست محیطی می پردازد: مصرف انرژی و آب و انتشار گازهای گلخانه ای. مصرف انرژی الکتریکی در هر تن مس در دهه آتی، به میزان قابل ملاحظه ای کاهش یافته تر از پانزده سال گذشته، به علت کاهش میزان تولید سنگ آهن در غلطک های سنگین، رشد می کند. علاوه بر این، انتظار میرود کاهش شدید گازهای گلخانه ای در هر تن مس افزایش یابد.