Carbon management at universities: a reality check

انتشار دی اکسید کربن از بخش آموزش عالی در سطح جهانی قابل توجه است. در این مطالعه عملکرد 20 موسسه در دانشگاه های تحقیقاتی انگلیسی به منظور تعیین اهداف خود، با استفاده از سه شاخص کلیدی عملکرد مقایسه می شود. انتشار گازهای گلخانه ای برای همه، اما دو نهاد، و در نتیجه، اهداف بسیار جاه طلبانه و تقریبا غیرقابل دسترس است. مشاهدات توسط ارزیابی 10 امتیاز پشتیبانی می شود که ارزش زیست محیطی هر طرح مدیریت کربن و معادله واقعیت را محاسبه می کند تا آنها را به عنوان عملی یا بلندپروازی طبقه بندی کند. یک پارادوکس برجسته است: موسساتی که اهداف واقع بینانه اما نسبتا کم را تعیین می کنند می توانند در جداول لیگ مجازات شوند و حتی برای اینکه بتوانند در بهبود زیست محیطی موفق شوند، احتمال کمبود جاه طلبی وجود دارد. نتایج یک پرسشنامۀ کارکنان و دانشجویان دانشگاه ساوتهمپتون نشان می دهد که افزایش آگاهی درمورد تأثیرات مصرف انرژی سبب تغییر فرهنگی به سوی تبدیل انرژی بیشتری به کاهش میزان انتشار می شود. طرح های مدیریت کنونی کربن شاخص خوبی برای عملکرد آینده نیست. بخش آموزش عالی انگلستان چالش کاهش انتشار کربن را پایین آورده است. به نظر می رسد که اهداف متعهد شده توسط دانشگاه های انگلیس برآورده نمی شود و احتمالا هزینه های زیست محیطی می تواند به رقابت جهانی این بخش منجر شود. روش ها برای ارزیابی انتشار گاز 3 نیاز به پالایش و استاندارد سازی دارند، به طوری که احتمالا بخش قابل توجهی از پدیده های کربن دانشگاهی معمولی هستند. برای دستیابی به هدف 2020، استفاده از شاخص های عملکرد کلیدی مناسب برای تقویت اقدامات و ترویج هدف واقع گرایی در سطح بخش مورد نیاز است.